Sesa Reunian

Sesa Reunian
Ku: Abah Wandy

“Cing atuh sakali ieu we urang hayang ngadenge sora ente nyanyi, keun bae dibere hadiah ari hayang dihadiahan mah, tah saratus rebu,” ceuk Jaka bari nunda duit saratus rebu salambar dina meja
“Heueuh atuh Wan sakali ieu we nyanyi, tah ku sayah ditambahan saratus rebu deui,” tempas Ijang bari nunda duitna. Tapi anu dititah mah ukur nyenghel we, henteu unggeuk henteu gideug
“Wan tah ku Sayah ditambahan dua ratus rebu deui, jadi opat ratus rebu asal ente nyanyi,” omong Idah bari nunda duit ditumpukeun

“Taah atuh saratus rebu deui ti Sayah, pas jadi lima ratus rebu, tapi menta dua lagu,” Intan nambahan. Iwan ukur seuri ningali duit lima ratus rebu ngagoler dina meja
“Eudeuk moal, lima ratus rebu dua lagu?” Intan nanya deui
“Trauma urang mah, baheula oge nyanyi sakitu alus jeung ngeunaheun si Ijang mah nyebutna teh kawas jiga keur milang lauk. Saruana tah jeung si Jaka, cenah kawas keur ngaleteran beas, meni bebeakan ngahina ka urang teh. Tapi ketang ari maksa-maksa teuing mah keun bae dua lagu we nya, tapi insya Alloh aya bonusna lagu anu genaheun,” tembal Iwan bari ngarawu duit, sup disakuan, leos naek ka panggung

“Aeh …, mihape kopeah Tan,” ceuk Iwan bari ngalungkeun kopeah, gap ku Intan ditampanan
Padahal lain hiburan dina hajatan kawinan atawa sunatan, ieu mah acara biasa, reunian jeung babaturan saangkatan, anu diayakeun giliran sataun sakali di unggal imah anu siap dianjangan. Ngan ukur tukang elekton wungkul anu lain angkatan mah, kabeh oge taya anu lian. Jadi lamun tea mah salah nada, fales, gancang teuing, atawa tinggaleun nada moal ieuh era, moal aya anu nyarekan, oge moal aya anu maledogan, paling ukur pada nyeungseurikeun wungkul
Sabenerna harepan babaturanana ka si Iwan mah lain ngeunaheun atawa benerna nyanyi, tapi sabalikna ngarepkeun salahna, jiga baheula, lagu dimana, musik kamana, sorana fals bari pohona lirik lagu, tungtungna ngacapruk bari walahwah-waleuhweuh sorangan dina panggung. Tah hal anu saperti kitu anu dipiharep ku sarerea mah, sabab kasalahan nyanyi sok jadi hiburan tambahan, jadi pikaseurieun
Numatak babaturanana wani nyawer gede oge, anu diharepkeun mah lain bisa nyanyina tapi pikalucueunana, sabab ti keur sakola keneh si Iwan mah teu bisaeun nyanyi. Malah waktu ujian nyanyi oge manehna mah nawar ka guru penguji, hayang diganti ku joged.

Ngan aya leuwihna teh disatukangeun teu belikan, oge rada conor katambahan sok pikaseurieun. Jadi lamun baheula riungan euweuh si Iwan pasti dunia sepi, asa cawerang. Tapi alhamdulillah ayeuna mah katingali rada lungguh, teu conor jiga baheula teuing, maklum geus pada-pada kolot jigana mah, ngan muga-muga mah sing saterusna bageur, insyaf
Sanggeus ngakurkeun nada jeung tukang elektonan Iwan siap-siap nyanyi. Katingali paromana biasa-biasa wae, henteu geumpeur jiga anu kakara. Kabeh babaturanana manco ningali Iwan rek nyanyi, malah aya anu susuitan bari keprok, nyumangetan
“Sebuah lagu untuk rekan-rekan semua, Kisah-kasih di Sekolah,” pokna bari imut tuluy unggeuk, ninggali babaturan keprok bari suit-suitan
Celengkeung Iwan nyanyi bari pinuh ku pengahayatan, atuh kabeh babaturan keprok bangun anu gumbira ngadenge sora Iwan anu agem, ngabas, bari halimpu
“Lah … naha jadi alus kitu sorana ayeuna mah. Teu sangka sorana jadi alus kitu geuning si Iwan teh meni pas lagu jeung nadana oge,” omong Ijang bari gogodeg

“Enya nya euy alus, bisaan ayeuna mah, sugan urang jiga baheula keneh teu bisaeun nyanyi. Ti saha jeung ti iraha guguruna si eta,” tembal Idah meni molohok. Kabeh babaturan pating rareret awahing ku teu percaya, teu nyangka sacongo buuk oge Iwan ayeuna bisa nyanyi, sabab unggal aya reunian oge tara pernah nyanyi, paribasa teu bisa, hoream sieun doraka jeung sarebu alesan sejenna. Ari ayeuna ceuk nu bohong mah bisa jadi ngelehkeun penyanyi aslina Obby Mesakh anu ngapopulerkeun lagu eta
“Baiklah lagu yang kedua, saya persembahkan buat anak-anak tercinta, juga buat kita semua yang sebentar lagi bakal jadi anak-anak, bakal pararikun,” omongna. Intro dimainkeun tukang elekton mere nada kasempetan pikeun nyanyi, celengkeung Iwan nyanyi
“Naik kereta api tut tuut tuuut, siapa hendak turut, ke bandung sura-seuri,” omongna tiis

“Surabaya euy … lain sura seuri,” tembal Ijang ngagorowok bari ngaheheh seuri pangheulana, dituturkeun ku pada baturna milu ngehkey seuri. Katingali tukang elekton oge milu seuri, manehna teu nyangka sugan teh moal brasna kadinya. Jep musik eureun, jempe heula
“Duuh aing mah geus bener nyanyi lagu Kisah-Kasih di Sekolah, alus pisan, bet ditungtungan ku sura seuri. Iwan-Iwan sugan urang geus cageur, ente teh” omong Intan bari nyusutan cipanon ku tissue

“Heeh sugan urang geus eling geus kolot teuing mah, emh horeng angger keneh we jiga baheula, teu eucreug,” Idah mairan
“Heeh katipu urang oge, tadi mah meni andalemi, kalem, berwibawa, kharismatik, horeng geus dibuka kopehna mah geuning jadi teu eling deui,” tempas Mimin katingali masih nyekelan beuteung jiga nu seeleun. Tapi keur si Iwan mah babaturan sakitu pating arusek seuri teh, ih tetep we hare-hare, malah rek neruskeun deui nyanyi dangdut
“Sebagai lagu penutup ciptaan dari Bang Haji Rhoma Irama, menunggu. Buat semua rekan selamat berjoged,” pokna deui, ger deui tukang elektone ngamaenkeun deui intro dua kali

“Asyiikkk euy menunggu,” tembal Ijang bari ngarengkenek joged jeung pada baturna. Celengkeung Iwan nyanyi
“Sekiian …,” pokna nyanyikeun lagu menunggu ukur mimitina wungkul. Reg musik oge milu eureun. Anu keur joged culang-cileung, ngarasa gontot, ret ka Iwan anu geus turun tina panggung
“Gelo siah Iwan, teruskeun nyanyina, ieu urang kagok ngigel,” ceuk Ijang semu molotot

“Haar apan ceuk lagu oge sekian, nya enggeus we sakitu, sekian ngarana oge,” tembalna bari gek diuk dina korsi, teu mirosea deui baturna nu ting cakakak
“Astagfirullahaladzim … Ya Allah mugi ngahapunten kana sagala rupi dosa sareng kalepatan Cep Iwan,” omong Ijang deui semu keuheul
“Aiiinggg keur ngarendos oge nepi ka cul heula nyambel, bari cape-cape oge ngarengkenek we da lagu karesep, emh ngan ukur sajentet. Henteu gelo mah maneh teh Iwan,” tempas Idah kukulutus

“Heeh … hanas urang tibabaranting keur gawe di dapur oge, dasar teu ideng. Geus lah Iwan siah tong dipake deui kopeahna ngerakeun, bisi aya nu nyebut oknum santri deuleu, teu ngeunah urang ningalina oge, santri sanes, lebe lain. Kiceup carang, nyarita ngadadak jadi sopan, lungguh jiga nu heueuh, tong sok ngerakeun nagara hirup teh, ganti tah turub hulu ku kupluk,” omong Intan bari ngalungkeun kupluk, gap ditampanan gek diuk deui dina tempat anu tadi, kop kana gelas eusi cai regot diinum bari ngodokan saku calana
“Alhamdulillah boga duit tah lima ratus rebu, lumayan keur ngagantian urut meuli pertamax tadi, jeung balik bisa meuli oleh-oleh keur indung barudak he he he,” omongna bari ngageber-geber duit lima lambar ratusan wungkul
“Hatur nuhun ka maraneh sadayana anu tos nyawer, mugia dijantenkeun amal soleh, solehah, sing kagentosan anu langkung seueur,” omongna deui serius
“Aamiin Ya Robbal Alamiin,” tembal baturna meh bareng.

“Emh Gusti anu Maha Suci sugan urang geus cageur maneh teh Iwan, horeng angger ngagigihan keneh ti baheula teh,” ceuk Intan bari gek diuk pahareup-hareup. Tapi anu keur diomongkeun mah hare-hare we nyoo duit, sugan seuri atawa kumaha, tiis we. Batur seeleun nyeungseurikeun kalakuanana, ih manehna teu batuk teu beresin, lempeng we jiga oray ngelegleg linggis

“Alhamdulillah nuhun Wan euy, ente masih hirup keneh, urang jadi bisa ngeunah seuri. Mugi ente jeung kulawarga sing dipanjangkeun umur, sehat bari barokah hirup ente,” ceuk Ijang bari nepakan tak-takna laju ngangkat leungeun diaminan ku pada baturna *** Cag heula(*)